20.yüzyılın en önemli şairlerinden biri olan Nazım Hikmet ülkemizde kitabı en çok yazılan şairlerimizden biri desek yanlış olmaz. Subay olarak başladığı hayatına yazar olarak devam etmiştir. Akıllara ve kalplere kazınan pek çok dizesinin yanı sıra özgür ruhu, düşünceleri, hayata adamış olduğu görüşleri, aşklarıyla da sadece yaşadığı dönemde değil, sonrasında da dikkat çekmeyi başarmıştır.
Ünlü şair Nazım Hikmet 21 Haziran 1934'te kabul edilen Soyadı Kanunu'ndan sonra tam adı Nazım Hikmet Ran olarak değiştirilmiştir. Nazım Hikmet Ran Memur Hikmet Bey ile eğitimci Enver Paşa'nın kızı Celile Hanım'ın çocuğu olarak Selanik'te dünyaya gelmiştir. Pek çok kaynaktan edinilen bilgiye göre doğum tarihi 1901 yılının son günü olsa bile bir yaş büyük görünmemesi için 1902 yılında Ocak ayının 15'inde nüfusa kaydettirilmiştir.
1917 yılında Bahriye Mektebi'ne kaydolan Nazım Hikmet subay olarak başladığı askerlik görevine geçirdiği bir rahatsızlık nedeniyle askerliği bırakmak zorunda kalmıştır. Bir yandan dedesi Nazım Bey gibi şiirler yazmayı sürdürürken diğer yandan da ülkenin içinde bulunduğu çalkantılara arkasını dönmemiş ve milli mücadeleye katılmıştır. Kendisi gibi şair olan Faruk Nafiz, Yusuf Ziya ve Vala Nureddin ile beraber hayalini kurdukları yeni bir dünya yaratabilmek için "Yeni Dünya" isimli vapurla İnebolu'ya geçmişlerdir. Vala Nureddin ile beraber bağımsızlık merkezinin merkezi olan Ankara'ya devam eden şair öte yandan şair yanını da devam ettirmiş, direnişe destek amacıyla birlikte yazdıkları şiir beğeni alınca Bolu'ya öğretmen olarak atanmışlardır. Muhafazakar kesimin dikkatini çekmesi ise çok uzun sürmez ve öğretmenlik kariyerleri kısa bir süre sonra biter.
Nazım Hikmet için yıllar artık inandıklarının peşinden koşmaya başladığı yıllardır. Önce Batum'a sonra da Moskova'ya giden şair artık gerçekten hayatına yön verecek değişimler yaşamaya başlamıştır. Üniversite hayatının haricinde Moskova'da geçen günlerinde hem siyasi hem de sanatsal açıdan farklı deneyimler edinir. Memleketine olan sevdasından hiç vazgeçmeyen şair Türkiye'ye dönme kararı almıştır.
Aydınlık dergisinde yazdığı yazılar nedeniyle hapis cezasına çarptırılan yazar için karanlık günler bundan sonra başlamıştır. Yazdığı yazılar yayınlanmasa bile o yazmaktan hiçbir zaman vazgeçmemiştir. Serbest kalması için yükselen sesler ve eylemler yetersiz kalmıştır. Bu eylemler sadece yurt içiyle sınırlı olmayıp yurt dışından da destek görmüştür. Uluslararası Hukukçular Derneği gibi önemli kurumlardan gerekse de sanatçılardan da destek görmüştür. Tüm bu girişimler sonuçsuz kalınca açlık grevine başlamıştır. Sağlık problemleri gibi önemli sorunlardan sonra nihayet umutlu bir haber gelmiş ve özgürlüğüne kavuşmuştur.
Kalp krizi nedeniyle hayata gözlerini 3 Haziran 1963 tarihinde yuman Nazım Hikmet'in cenazesi Rusya'nın başkenti Moskova'daki Novodeviçiy Mezarlığı'nda toprağa verilmiştir.
Nazım Hikmet ardında bir sürü kitap,roman ve şiir bırakmıştır. Hatta, Edip Akbayram ve Leman Sam O'nun adına "Nazım Hikmet Memleket" isimli bir şarkı da yorumlamışlardır.
Ölümünün sonra şiirlerinin birçoğu "Cem Karaca, Fikret Kızılok, Fuat Saka, Ezginin Günlüğü, Zülfü Livaneli, Volkan Konak" gibi pek çok sanatçı tarafından kendilerine özgü bir yorumla bestelenmiştir.
2008’in ilk günlerinde, Piraye’nin torunu Kenan Bengü, Piraye’nin sakladığı hatıralar arasında “Dört Güvercin” adlı şiirini ve tamamlanmamış 3 adet roman taslağını bulmuştur. Piraye, aşkının emeği üzerine her şeyi özenle saklamıştırVe kalbine geçiremediği sözlerle, Piraye'siyle, Vera'sıyla, aşkla vücut bulan bir Nazım Hikmet geçti bu dünyadan…
İyi ki…
Son olarak da şunu da belirteyim; Nazım Hikmet'i sadece okumak yetmez aynı zamanda anlamak da gerekir. Nur içinde yat Mavi Gözlü Dev.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder